Παρακολουθήστε το event
(δεύτερη μέρα)
Παρακολουθήστε το event
(πρώτη μέρα)
ΔΕΥΤΕΡΟΙ ΔΕΛΦΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ
Υπό την αιγίδα
της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας
Κατερίνας Σακελλαροπούλου
Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 21-22 Ιουνίου 2024
Διοργανωτής
Μέγας Χορηγός
Χορηγοί Επικοινωνίας
Η Πρωτοβουλία
Το πρόγραμμα των Δελφικών Διαλόγων που εγκαινίασε το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών το 2023, αποσκοπεί στη διαύγαση και διερεύνηση σημαντικών πτυχών της πορείας της ανθρωπότητας προς το διαφαινόμενο μέλλον της, καθώς και στην κατά το δυνατόν συμβολή τους σε αυτό, με συγκεκριμένες προτάσεις και την προώθηση του παγκόσμιου κριτικού στοχασμού. Στόχος τους είναι η ανάδειξη της διαχρονικής επικαιρότητας του αρχαίου δελφικού παραγγέλματος γνῶθι σαυτόν όχι μόνο για τους ατομικούς, αλλά και για τους συλλογικούς «εαυτούς», για την ίδια την υπόσταση του σύγχρονου ανθρώπου.
Δελφικοί Διάλογοι 2024
Οι Δεύτεροι Δελφικοί Διάλογοι τελούν υπό την αιγίδα της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και πραγματοποιήθηκαν στους Δελφούς στις 21 και 22 Ιουνίου 2024. Προεκτείνοντας τη θεματική των Πρώτων εστίασαν στη μετάβαση των κοινωνιών προς την τεχνολογικά καθοριζόμενη μετα-ανθρώπινη εποχή.
Οι ομιλητές αναφέρθηκαν και προσεγγίσαν βασικά ερωτήματα, όπως:
1) Πώς η μετάβαση αυτή θα επαναπροσδιορίσει βασικές δομές και λειτουργίες της δημοκρατίας και την σχέση των πολιτών με κέντρα λήψης αποφάσεων;
2) Ποιοι είναι οι σχετικοί πιθανοί κίνδυνοι πολιτιστικής, κοινωνικής και πολιτικής ομογενοποίησης και ποδηγέτησης της ετερότητας;
3) Πώς διαμορφώνεται η διαλεκτική εντόπιων πολιτισμικών παραδόσεων και πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης;
4) Με ποιους τρόπους οι θεμελιώδεις ελευθερίες και τα δικαιώματα του ανθρώπου μπορούν να διασφαλισθούν εν όψει των δραματικά εξελισσόμενων και ευρέως εφαρμοζόμενων τεχνολογικών μηχανισμών ελέγχου των πολιτών και των επιλογών τους;
5) Πώς ανθρωπιστικές αξίες και ιδανικά μπορούν να επηρεάσουν την «ψηφιακή ηθική» και το αντίστροφο;
6) Μπορούμε να προβλέψουμε τις αλλαγές που οι εξελίξεις στην ψηφιακή τεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη (π.χ. «deepfakes») θα επιφέρουν σε μέχρι τώρα εδραιωμένες οντολογικές και επιστημολογικές κατηγορίες;
Οι Δεύτεροι Δελφικοί Διάλογοι για μία ακόμα φορά πραγματοποιήθηκαν χάρη στη γενναιόδωρη χορηγία της Eurolife FFH.
Πρόγραμμα
Παρασκευή 21 Ιουνίου
17.30 – 17.45
Χαιρετισμοί
17.45 – 18.45
Πρώτη συνεδρία
Εναρκτήρια ομιλία
Παναγιώτης Ροϊλός, Πανεπιστήμιο Harvard
«Νεομεσαιωνικός Μετακαπιταλισμός» και μηχανισμοί αντιδημοκρατικής ομογενοποίησης
Kate Hayles, Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Λος Άντζελες
Αποτελεί κίνδυνο για τη δημοκρατία η Τεχνητή Νοημοσύνη;
18.45 – 19.15
Συζήτηση
19.15 – 19.30
Διάλειμμα
19.30 – 20.30
Δεύτερη συνεδρία
Luciano Floridi, Πανεπιστήμιο Yale
Η τεχνητή νοημοσύνη υπέρ και κατά της δημοκρατίας
Patrice Maniglier, Πανεπιστήμιο Paris-Nanterre
Πολίτες του πλανήτη Γη: Επανεξετάζοντας τον κοσμοπολιτισμό σε μια πλανητική εποχή
20.30 – 21.00
Συζήτηση
Σάββατο 22 Ιουνίου
10.00 – 11.30
Τρίτη συνεδρία
Rosi Braidotti, Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης
Μετα-ανθρώπινη σύγκλιση και καταφατική ηθική
Melani Cammett, Πανεπιστήμιο Harvard
Οι προοπτικές και οι παγίδες της τεχνητής νοημοσύνης για την πολυπολιτισμικότητα
Martin Crowley, Πανεπιστήμιο Cambridge
Η πολιτική δράση στην μετα-ανθρώπινη εποχή
11.30 – 12.00
Συζήτηση
12.00 – 12.15
Διάλειμμα
12.15 – 13.30
Στρογγυλή Τράπεζα
Βιογραφικά Ομιλητών
Rosi Braidotti, φεμινίστρια φιλόσοφος και ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία, πρωτοπόρος στο χώρο της φιλοσοφίας της τεχνολογίας και του μετα-ανθρώπινου.
Μετα-ανθρώπινη σύγκλιση και καταφατική ηθική
Είναι κάτοχος πτυχίων φιλοσοφίας από το ANU και τη Σορβόννη και επίτιμη διδάκτωρ των Πανεπιστημίων του Ελσίνκι (2007) και του Linkoping (2013). Είναι επίτιμο μέλος της Αυστραλιανής Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Επιστημών (FAHA) και επίσης μέλος της Academia Europaea. Το 2022 της απονεμήθηκε το ερευνητικό βραβείο Humboldt για τη δια βίου συμβολή της στην επιστήμη.
Κυριότερες δημοσιεύσεις: Nomadic Subjects (2011a), και Nomadic Theory (2011b), The Posthuman (2013), Posthuman Knowledge (2019), Posthuman Feminism (2022), The Posthuman Glossary (2018) και More Posthuman Glossary (2022).
Melani Cammett, καθηγήτρια Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Διακυβέρνησης (Government Department) και Διευθύντρια του Weatherhead Center for International Affairs στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
Οι προοπτικές και οι παγίδες της τεχνητής νοημοσύνης για την πολυπολιτισμικότητα
Στα βιβλία της περιλαμβάνονται τα The Oxford Handbook on Politics in Muslim Societies (σε συνεπιμέλεια με την Pauline Jones, 2022), Compassionate Communalism: Welfare and Sectarianism in Lebanon (2014), A Political Economy of the Middle East (σε συνεργασία με τους Ishac Diwan, Alan Richards και John 2015), The Politics of Non-State Social Welfare in the Global South (σε συνεργασία με την Lauren Morris MacLean, 2014) και Globalization and Business Politics in North Africa (2007).
Η έρευνά της εστιάζεται στις πολιτικές ταυτότητας, την ανάπτυξη, τη μετανάστευση και τον αυταρχισμό στη Μέση Ανατολή και αλλού.
Martin Crowley, καθηγητής Σύγχρονης Γαλλικής Σκέψης και Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, καθώς και Διευθυντής Σπουδών του Τμήματος Σύγχρονων και Μεσαιωνικών Γλωσσών και Λογοτεχνιών στο Queens’ College του Cambridge.
Η πολιτική δράση στην μετα-ανθρώπινη εποχή
Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι το Accidental Agents: Ecological Politics beyond the Human (Columbia University Press). Είναι ο εκδότης του περιοδικού French Studies.
Luciano Floridi, ιδρυτής και διευθυντής του Κέντρου Ψηφιακής Ηθικής και καθηγητής στο Πρόγραμμα Γνωσιακής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale,
Η τεχνητή νοημοσύνη υπέρ και κατά της δημοκρατίας
Είναι παγκοσμίως γνωστός ως μία από τις πιο έγκυρες φωνές της σύγχρονης φιλοσοφίας, ιδρυτής της φιλοσοφίας της πληροφορίας και ένας από τους σημαντικότερους αναλυτές της ψηφιακής επανάστασης.
Τα περισσότερα από 300 έργα του για τη φιλοσοφία της πληροφορίας, την ψηφιακή ηθική, την ηθική της τεχνητής νοημοσύνης και τη φιλοσοφία της τεχνολογίας έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Το 2022 ανακηρύχθηκε Ιππότης του Μεγαλόσταυρου OMRI για το θεμελιώδες έργο του στη φιλοσοφία.
Kate Hayles, ομότιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες, και στο Πανεπιστήμιο Duke.
Αποτελεί κίνδυνο για τη δημοκρατία η Τεχνητή Νοημοσύνη;
Είναι η ερευνήτρια η οποία εισήγαγε την έννοια και τον όρο του «μετα-ανθρώπινου» στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες. Η έρευνά της επικεντρώνεται στις σχέσεις κριτικής σκέψης, επιστήμης και τεχνολογίας στον 20ό και 21ο αιώνα.
Μεταξύ των βιβλίων της περιλαμβάνονται τα Postprint: Books and Becoming Computational (2021), Unthought: The Power of the Cognitive Nonconscious (2017) και How We Think: Digital Media and Contemporary Technogenesis (2015). Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, όπως τα: βραβείο Rene Wellek για το καλύτερο βιβλίο κριτικής θεωρίας για το How We Became Posthuman: Virtual Bodies in Literature, Cybernetics and Informatics, το βραβείο Suzanne Langer Award για το βιβλίο Writing Machines, κ.α. Έχει τιμηθεί με πολλές ερευνητικές διακρίσεις και βραβεία, μεταξύ των οποίων δύο υποτροφίες NEH, ένα Guggenheim, μια υποτροφία Rockefeller Residential Fellowship στο Bellagio και δύο προεδρικές ερευνητικές υποτροφίες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας. Είναι μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Επί του παρόντος εργάζεται στο έργο Bacteria to AI: Human Futures with our Nonhuman Symbionts.
Patrice Maniglier, καθηγητής στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Paris Nanterre από το 2012.
Πολίτες του πλανήτη Γη: Επανεξετάζοντας τον κοσμοπολιτισμό σε μια πλανητική εποχή
Το έργο του επεκτείνεται σε διάφορα πεδία έρευνας: ιστορία της γαλλικής φιλοσοφίας του 20ού αιώνα, φιλοσοφία των κοινωνικών επιστημών (γλωσσολογία, ανθρωπολογία, ψυχανάλυση), αισθητική (θεωρία κινηματογράφου και σύγχρονη τέχνη) και πιο πρόσφατα επιστήμες συστημάτων Γης (Earth system sciences). Είναι υπέρμαχος της ιστορικής επανερμηνείας καθώς και της σύγχρονης επανενεργοποίησης του στρουκτουραλισμού. Πιο πρόσφατα, η συνεργασία του με τον σπουδαίο Γάλλο φιλόσοφο Bruno Latour (1947-2022) τον οδήγησε στην υπεράσπιση μιας πλουραλιστικής αντίληψης της «Γης» που στηρίζεται σε στρουκτουραλιστικές αντιλήψεις, υποστηρίζοντας ότι η Γη είναι ταυτόχρονα μία και πολλαπλή. Συχνά συμμετέχει σε δημόσιες συζητήσεις στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης (Le Monde, Libération, France Inter, France Culture, κ.λπ.).
Είναι συγγραφέας αρκετών βιβλίων, μεταξύ των οποίων το La Vie énigmatique des signes: Saussure et la naissance du structuralisme (2006), La Perspective du Diable, Figurations de l’espace et philosophie, de la Renaissance à Rosemary’s Baby (2010), Foucault at the movies (2018), La Philosophie qui se fait (2019), La Terre, le philosophe et le virus, Bruno Latour expliqué par l’actualité (2021), Sœurs, Pour une psychanalyse féministe (2023).
Παναγιώτης Ροϊλός, καθηγητής Ελληνικών Σπουδών και Συγκριτικής Κριτικής Θεωρίας και Γραμματολογίας, κάτοχος της Έδρας «Γιώργος Σεφέρης» στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
«Νεομεσαιωνικός Μετακαπιταλισμός» και μηχανισμοί αντιδημοκρατικής ομογενοποίησης
Στο ίδιο Πανεπιστήμιο είναι ερευνητικός εταίρος στο Minda de Gunzburg Center for European Studies καθώς και στο Weatherhead Center for International Affairs, όπου έχει συνιδρύσει (2007) και συνδιευθύνει το σεμιναριακό πρόγραμμα Cultural Politics.
Οι διεθνείς διακρίσεις για το ερευνητικό έργο του συμπεριλαμβάνουν το Forschungsstipendium für erfahrene Wissenschaftler του Alexander von Humboldt Foundation και επίτιμο διδακτορικό από το Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.
Έχει συγγράψει και επιμεληθεί δέκα βιβλία, συμπεριλαμβανομένων των μονογραφιών Towards a Ritual Poetics (2003; co-author) ‘Amphoteroglossia’: A Poetics of the Twelfth-Century Medieval Greek Novel (2005), C. P. Cavafy: The Economics of Metonymy (2009), και τους τόμους Medieval Greek Storytelling: Fictionality and Narrative in Byzantium (editor, 2014) και From Byzantium to the Early Greek Enlightenment: Books, Writers, and Ideologies in Early Modern Greek Contexts [Late 15th–Early 18th C.] (editor, 2024). Αυτή την περίοδο ολοκληρώνει τα βιβλία Neomedieval Metacapitalism και Postclassical Imaginaries: A Cognitive Anthropology of Late Antique and Byzantine ‘Phantasia’.
